Nazım Hikmet (1902 – 1963)

Hayatı

Nâzım Hikmet 17 Ocak 1902’de Selanik‘te doÄŸdu.

Ä°lk ÅŸiiri Feryad-ı Vatanı 3 Temmuz 1913’te yazdı. Aynı yıl Mekteb-i Sultani‘nde ortaokula baÅŸladı. Bir aile toplantısında denizciler için yazdığı bir kahramanlık ÅŸiirini Bahriye NazırıCemal PaÅŸa‘ya okuyunca çocuÄŸun Bahriye Mektebine gitmesine karar verildi.25 Eylül 1915’te Heybeliada Bahriye Mektebine girdi, 1918’de 26 kiÅŸi içinden 8. olarak mezun oldu.Karne deÄŸerlendirmelerinde zeki, orta derecede çalışkan, elbisesine özen göstermeyen, sinirli ve ahlaki tavırları iyi bir öğrenci görülmektedir.Mezun olduÄŸunda dönemin okul gemisi Hamidiye Gemisine Güverte Stajyer Subayı olarak atandı. 17 Mayıs 1921’de aşırıya kaçan halleri bulunduÄŸundan ordu ile iliÅŸiÄŸi kesildi.

Nâzım Hikmet, 1920’de arkadaşı Vâlâ Nureddin ile Milli Mücadele‘ye katılmak üzere ailesinden habersiz Anadolu’ya geçti, Bolu’da öğretmenlik yaptı. Daha sonra Batum üzerinden Moskova‘ya giderek DoÄŸu Emekçileri Komünist Ãœniversitesi’nde siyasal bilimler ve iktisatokudu. 1921’de gittiÄŸi Moskova’da devrimin ilk yıllarına tanık oldu ve komünizm ile tanıştı. 1924’te Moskova’da yayınlanan ilk ÅŸiir kitabı 28 Kanunisani sahnelendi. O yıl Türkiye’ye dönerek Aydınlık Dergisinde çalışmaya baÅŸladı, ancak dergide yayınlanan ÅŸiir ve yazılarından dolayı on beÅŸ yıl hapsi istenince tekrar Sovyetler BirliÄŸi’ne gitti. 1928’de Af Kanunundan yararlandı ve Türkiye’ye döndü. Bu defa Resimli Ay dergisinde çalışmaya baÅŸladı. 1938’de yirmi sekiz yıl hapis cezasına çarptırıldı. 12 sene süren tutukluluktan sonra askere alınacağı ve öldürüleceÄŸi endiÅŸesiyle 1950 yılında Stalin yönetimindeki Sovyetler BirliÄŸi’ne giden Nâzım, 25 Temmuz 1951 tarihinde Bakanlar Kurulunca Türk vatandaÅŸlığından çıkarılmasının ardından, büyük dedesi Mustafa Celaleddin PaÅŸa (Konstantin Borzecki)’nın memleketi olan Polonya‘nın vatandaÅŸlığına geçerek Borzecki soyadını aldı. 3 Haziran 1963 tarihinde ise, Nâzım Hikmet geçirdiÄŸi bir kalp krizi neticesinde 61 yaşında hayata gözlerini yumdu.